Cześć! Monika Lewandowska tutaj – dietetyczka, trenerka i… była królowa kanapy, która odkryła, że życie po trzydziestce może być bardziej ekscytujące niż sezon serialu na Netflixie! Jeśli myślisz, że „pasja” to słowo zarezerwowane dla nastolatków albo emerytów z zamiłowaniem do wędkowania, to mam dla Ciebie dobrą wiadomość: nigdy nie jest za późno, by znaleźć coś, co sprawi, że Twoje oczy zabłyszczą jak moje, gdy widzę awokado w promocji. W tym artykule podzielę się moją historią i konkretnymi sposobami na odkrycie pasji – nawet jeśli dziś Twoją jedyną pasją jest przekładanie terminu „zacznę od jutra”.
„A co ja właściwie lubię?” – czyli jak nie zgubić się w gąszczu możliwości
Pamiętam, gdy po trzydziestce usiadłam z kubkiem herbaty (wtedy jeszcze z cukrem – o zgrozo!) i zadałam sobie to pytanie. Miałam stabilną pracę, fajnego męża (tego od kopania piłki, nie od wynoszenia śmieci – chociaż to też robi), ale czułam, że brakuje mi „czegoś mojego”. Problem? Świat oferuje tyle opcji, że można dostać zawrotu głowy – jak w sklepie z 50 rodzajami muesli. Oto, jak się w tym nie pogubić:
Zobacz też: Czy praca zdalna niszczy relacje?
1. Eksperymentuj jak naukowiec (tylko bez wybuchów)
- „Próbujalnia” hobby: Przez 3 miesiące testowałam różne aktywności – od szydełkowania (skończyło się na podrapaniu się drutem) po wspinaczkę (okazało się, że lęk wysokości jednak istnieje). Koszt? Uśmiech na twarzy i kilka zabawnych historii.
- Lista „A co jeśli…” Spisałam 20 rzeczy, które zawsze mnie ciekawiły, nawet tych absurdalnych (tak, hodowla dżdżownic też się znalazła). Potem wykreślałam po jednej tygodniowo.
| Co testowałam | Efekt | Koszmarne wspomnienie |
|---|---|---|
| Ceramika | Wazon przypominający ziemniaka | Glina we włosach |
| Joga | Elastyczność +10% | Publiczne „plumknięcie” w pozycji gołębia |
2. Wróć do korzeni (nie tych literackich)
Przypomnij sobie, co lubiłaś jako dziecko. Ja uwielbiałam organizować „przyjęcia” dla lalek (może dlatego teraz planuję warsztaty zdrowego żywienia?). Marek śmieje się, że w podstawówce byłam jedynym dzieckiem, które robiło wykłady o witaminach… i cóż, życie to potwierdziło!
Zobacz też: Jak delegować obowiązki?
„Ale ja nie mam czasu!” – czyli jak przestać być własnym wrogiem
Znam tę wymówkę lepiej niż kalorie w maśle orzechowym. Prawda? Gdybym czekała na „idealny moment”, do dziś jadłabym frytki z automatu. Oto jak znaleźć czas, nawet jeśli masz grafik busy jak celebryta na festiwalu:
- 15-minutowe próby: Pasja nie wymaga od razu 4 godzin dziennie. Malowałam akwarele podczas gotowania obiadu (efekt? Abstract art z nutą zapachu pieczonego łososia).
- Zamiana scrollowania na działanie: Te 30 minut wieczorem spędzone na Instagramie? Wystarczy, by zrobić pierwszy krok w nauce języka migowego (tak, to moje nowe „hobby z misją”).
„Czy to już TO?” – jak rozpoznać prawdziwą pasję
Nie każda aktywność stanie się miłością Twojego życia – i to OK! Moja checklista rozpoznawania „tego jedynego”:
- Zegar znika: Gdy zajmujesz się tym, czas płynie jak wino na imprezie u teściowej.
- Opowiadasz o tym jak nastolatek o nowym crushu: Marek raz musiał mnie udławić sałatą, gdy zaczęłam wykład o fermentacji kiszonek.
- Poranne wstawanie ma sens: Nawet jeśli oznacza wstanie o 5:30 na trening biegowy (kto by pomyślał, że to ja?).
„A co, jeśli się nie uda?” – czyli jak przestać sabotować siebie
Słuchaj, ja też zaczynałam od „fit życia” od przepisu na brownie z fasoli (które bardziej przypominało podpłomyk dla goblinów). Klucz? Traktuj początki jak zabawę, nie egzamin. Oto moje patenty na walkę z perfekcjonizmem:
Zobacz też: Jak oderwać się od telefonu po pracy?
- Zasada „3 razy pod rząd”: Jeśli po trzech próbach dalej czujesz frustrację – odpuść bez wyrzutów sumienia. Moje lekcje gry na ukulele skończyły się, gdy sąsiedzi zaczęli pukać do drzwi… z prośbą o zaprzestanie.
- „Dziennik wstydu”: Notuj porażki – po miesiącu będą śmieszniejsze niż memy o dietach cud. Mój wpis: „Dzień 1 kursu salsy. Udało mi się nadepnąć instruktorowi na stopę… i jego asystentce… jednocześnie”.
Inspiracje od moich klientów – bo czasem trzeba podkraść pomysł
Pracując z ludźmi, zebrałam prawdziwe perełki odkrywania pasji po 30-tce:
| Zawód | Nowa pasja | Jak to się zaczęło? |
|---|---|---|
| Księgowa | Wspinaczka skałkowa | „Znudziło mi się liczenie czyjegoś majątku, wolę walczyć z grawitacją!” |
| Nauczycielka | Stand-up | „Po latach słuchania wymówek uczniów, mam materiał na 3 specjaly!” |
Moja osobista recepta na pasję
Podsumowując – oto moje „przepisowe” podejście:
Zobacz też: Czy samotne podróże uczą niezależności?
- Składniki: Ciekawość (1 szkl.), Odrobina odwagi (2 łyżki), Prawo do błędów (do smaku).
- Sposób przygotowania: Wymieszać, nie przejmować się grudkami, piec w temperaturze „przyjemności”.
- Podawać z: Uśmiechem i ulubioną herbatą (teraz już bez cukru!).
Pamiętaj – życie po trzydziestce to nie jest „drugi garnitur” egzystencji. To czas, gdy masz już na tyle doświadczenia, by wiedzieć, co Cię naprawdę kręci (i nie, nie mówię o fotelu masującym). Moja droga od „nie wiem, co lubię” do prowadzenia warsztatów, które dają mi więcej radości niż czekolada (prawie!) pokazuje, że warto szukać. A jeśli nadal nie masz pomysłu… może spróbujesz zrobić własny ser? (Ostrzegam – potem trudno wrócić do sklepowego).
Trzymam za Ciebie kciuki – i czekam na Twoje historie w komentarzach! Kto wie, może właśnie wymyślimy nowe hobby dla zbuntowanych trzydziestolatków? Proponuję: „Extreme napping” – zawodowe drzemki z elementami survivalu. Pierwsza lekcja: jak zasnąć na zebraniu w pracy, nie wydając przy tym chrapnięcia…
Zobacz też: Czy warto prowadzić dziennik wdzięczności?
Related Articles:
Nazywam się Monika Lewandowska i od lat pomagam kobietom odnaleźć równowagę między zdrowiem a codziennym chaosem. Jestem dyplomowaną dietetyczką i trenerką, ale wiem, że teoria to nie wszystko – sama przeszłam drogę od fast foodów do świadomych wyborów. Dziś dzielę się swoją wiedzą i doświadczeniem, abyś Ty też mogła poczuć się dobrze w swoim ciele – bez presji i skomplikowanych zasad.
Wierzę, że małe kroki prowadzą do wielkich zmian. A jeśli czasem zjesz coś 'zakazanego’? Nic się nie stanie – ja też to robię! 😉
